Reaksyong Papel batay sa binasang teksto ayon sa katangian at kabuluhan nito sa DAIGDIG

Halaga

            Kulang ang salitang malawak upang ilarawan ang daigdig. Ang daigdig na siyang tirahan ng lahat ng may buhay. Ang kaisa-isang tahanan ng mga taong tulad ko at tulad mo. Tahanang may maipagmamalaking ganda sa bawat sulok nito. Anyong-lupa man o anyong-tubig, kahit ano pang anyo yan tiyak na hahanga ka sa taglay nitong ganda.

            Sa kuwentong “Balkonahe” ito istorya ng babaeng nahumaling sa isang matipunong lalaki na kanyang kapitbahay. Nahumaling siya kahit mayroon naman siyang karelasyon. Gayunpaman, isang araw ay na-lock mula sa loob ang kanyang unit kaya’t kamatok siya sa kanyang kapitbahay na lalaki at tinanong kung pwede bang makidaan siya sa balkonahe kasi ito ang pinakamalapit at dahil naiwan namang nakabukas ang kanyang bintana sa kanyang balkonahe pwede siyang makapasok sa pamamagitan nito. At sa inaasahan, tumanggi iyong lalaki. Sino ba naman ang magpapasok sa hindi mo kakilala diba?

            Doon sa kuwento, pinapakita na hindi lahat ng inaasahan natin sa isang tao ay ganoon na lahat. At pinapakita doon na kailangan nating makuntento sa anumang mayroon tayo. Bakit pa tayo maghahangad na iba kung mayroon naman na. Ang kailangan natin ay pahalagahan ito habang nasa atin pa. Dahil kung naging pabaya ka at iniwan ka ng kaisa-isang nagpapasaya sa iyo, tiyak magsi-sisi ka.

            Pagmasdan mo ang iyong paligid. Buksan mo ang iyong mata at tignan ang bawat tanawin na nagtataglay ng labis na ganda. Ngunit bakit ganun sa bawat paglipas ng panahon ay ganun din kabilis magbago ang ating daigdig. Napapansin mo ba na ang dating kulay berdeng kapaligiran ay unti-unti nang naglalaho, ang bughaw na kalangitan ay nangingitim na dala ng samut-saring usok at ang sariwang hangin na napuno ng iba’t ibat kemikal dahil sa karumihan.

            Ang daigdig ay pinagkaloob sa atin ng Diyos upang tayo ay mabuhay. Ngunit ano ang ginawa natin? Pinabayaan natin ito at nahumaling tayo sa kamodernohan ng mundo. Oo nga’t napakaganda sa mata ng mga naglalakihang gusali at mga sasakyang nakaka-aliw. Pero ang kapalit naman nito ay ang pagkasira ng ating daigdig.

            Makuha mo pa kayang tumawa o ngumiti man lang? Pag nalaman mong dahil mismo sa kapabayaan mo ay maglalaho na rin ang daigdig. Ang daigdig kung saan ka mismo nabubuhay.

            Itatak natin sa ating mga isipan na kapag hinayaan nating mawala ang ating daigdig ibig sabihin niyan ay mawawala din tayo. Kaya matuto tayong pahalagahan at mahalin ang mga bagay na ipinagkaloob sa atin dahil malaki ang halaga nito sa ating buhay. Huwag mo nang hintayin na mismong ikaw ay masaksihang maglaho na lang na parang bula ang daigdig.